Bir yok sayma öyküsü. Demokrasi nöbetlerine katıldım. Orada
bir kalabalık var. tabiî ki Kalabalıkta zaman zaman yardım istiyorum. İnsanlarımız
yardım sever. Bazen bana su buluyorlar resim çekiyorlar. Hoş hatıralarımız var. Bir arkadaşa rica
ettim dağıtılan ikramlar bulabilir misin diye rica ettim. Yanındaki kadın ne
dese beğenirsiniz. Seni buraya kim getirdiyse o yardım etsin dedi. Açık sözlü
olması güzel. Yani diyor ki seni bizim başımıza kim bela etti. Bende kendim
geldim dedi. Bana bir şişe su verdi. Ya diyebilirsin biz yardımcı olamayız. Ama
hanımefendi diyor ki seni kim getirdiyse o yardım etti. Yani senin sahibin kim
seni sokağa kim saldı. Demeye getirdi. Biz inadına topluma karışacağız ve bir
ve beraber olacağız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder